DΟLOR Y GLORIA (ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑ) ΠΕΔΡΟ ΑΛΜΟΔΟΒΑΡ 2019

Το Πόνος και δόξα (πρωτότυπος τίτλος: Dolor y gloria) είναι ισπανική δραματική ταινία του 2019 σε σκηνοθεσία και σενάριο του Πέδρο Αλμοδόβαρ. Πρωταγωνιστούν οι  Αντόνιο Μπαντέρας, Ασιέρ Ετξεαντία, Πενέλοπε Κρούζ, Λεονάρντο Σμπαράλια και Χουλιέτα Σεράνο.

Η ταινία κυκλοφόρησε στην Ισπανία στις 22 Μαρτίου 2019 από τη Sony Pictures Releasing. Επιλέχθηκε για να διαγωνιστεί για τον Χρυσό Φοίνικα στο  φεστιβάλ των Καννών του 2019, όπου ο  Αντόνιο Μπαντέρας κέρδισε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού και ο Αλμπέρτο Ιγκλέσιας κέρδισε το βραβείο καλύτερου σάουντρακ.

Πρόκειται, κατά τη γνώμη μου, για την  πιο τρυφερή, πιο ζεστή, πιο γλυκιά, πιο ευαίσθητη και πιο εσωτερική ταινία του Αλμοδόβαρ. ΄Αλλωστε, έχει εγκαταλείψει πλέον οριστικά τον τίτλο του "τρομερού παιδιού" που τον ακολουθούσε για μεγάλο μέρος της καριέρας του και ο Αλμοδόβαρ, λίγο πριν μπει στα 70, κάνει μια σχεδόν αυτοαναφορική ταινία και μας παρουσιάζει όλα αυτά που θέλει να μας πει με ένα αριστοτεχνικό τρόπο. Και λέω σχεδόν, γιατί, όπως αναφέρει και ο ίδιος, "Η πραγματικότητα μου δίνει το σημείο εκκίνησης, τα υπόλοιπα τα εφευρίσκω εγώ στη συνέχεια." Ωστόσο, δεν παύει να έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία.

Χρησιμοποιώντας το alter ego του τον Αντόνιο Μπαντέρας που εδώ δίνει την καλύτερη ερμηνεία της καριέρας του, πραγματικά είναι έξοχος ως Σαλβαδόρ Μάγιο, ο Πέδρο Αλμοδόβαρ αυτοαναλύεται. Μας μιλά για κάποια θέματα που τον απασχολούν και δεν τον αφήνουν να ησυχάσει. Τη σωματική φθορά και την ψυχική κούραση, το γήρας, την έλλειψη της επιθυμίας του για δημιουργία και τα παιδικά του χρόνια και ειδικότερα τη στενή σχέση με τη μητέρα του.

 Ο Σαλβαδόρ Μάγιο (Αντόνιο Μπαντέρας) είναι ένας σκηνοθέτης του κινηματογράφου που πλέον δεν δημιουργεί, έχει χρόνια να κάνει κινηματογράφο. Στον γιατρό του που τον παρακολουθεί για τις διάφορες ασθένειες που παρουσιάζει λέει ότι το να κάνεις σινεμά είναι μια σωματική δουλειά και ότι αυτός, αφού έχει ένα σωρό προβλήματα, δεν μπορεί πλέον να γυρίζει ταινίες. " Τις νύχτες που  υποφέρω από ένα μόνο πόνο, είμαι άθεος" λέει σε κάποιο σημείο της ταινίας, αφού προηγουμένως έχει πει πως τις νύχτες που πονάει πολύ, πιστεύει στο Θεό.

Εντέλει, όμως, είναι το σινεμά εκείνο που θα τον οδηγήσει πίσω ξανά στην δημιουργικότητα και στη δημιουργική του πλευρά.

Ο Αλμοδόβαρ κάνει σαφή αναφορά στο "8 1/2" του Φελίνι και τον τιμά, ενώ ο Σάλβα κάνει τον κόσμο του άνω κάτω για να ξαναβρεί την έμπνευσή του.

Μ΄αυτή την ταινία ολοκληρώνεται μια άτυπη κινηματογραφική τριλογία, που χρειάστηκε τρεις δεκαετίες για να γίνει και ξεκίνησε με το "Νόμο του πόθου" το 1987 και ακολούθησε η "Κακή εκπαίδευση" το 2004.

Σας προκαλώ και σας προσκαλώ να δείτε την ταινία με όλη την αγάπη και την τρυφερότητα που κρύβετε στην ψυχή σας. Είναι πράγματι μια ευαίσθητη ταινία.

Σας αφήνω μέχρι την επόμενη φορά με αγάπη πάντα για τον πολιτισμό και την τέχνη

Να είστε όλοι και όλες καλά💓💕💖💗 💟💝