Καλησπέρα σας φίλοι και φίλες!!
Γιώργος Λάνθιμος και Ευνοούμενη!!! Ναι!!! Γιεεε!! Εξαιρετικές ερμηνείες, εξαιρετική μουσική, εξαιρετική σκηνοθεσία, εξαιρετικά κουστούμια, εξαιρετική ταινία!!! ΄Ολα εξαιρετικά!! Σας συνιστώ να μην τη χάσετε!! Προβάλλεται στα village στο Βόλο τώρα και όπου γης και πατρίς!! Την αγάπη μου!!!💖💗💙💚💜
Υ.Γ Μια ενδιαφέρουσα κριτική από το Αθηνόραμα!!
https://www.athinorama.gr/cinema/article/i_eunooumeni-2533088.html
Η Ευνοούμενη
Από
Χρήστο Μήτση
-
Κι αν την προηγούμενη φορά, μιας και μιλάμε για τραγωδίες, ήταν ο Ευριπίδης που άνοιξε το δρόμο για την εισβολή της κάμερας στη φαινομενικά ειδυλλιακή καθημερινότητα ενός πετυχημένου καρδιοχειρουργού («Ο Θάνατος του Ιερού Ελαφιού»), σειρά παίρνει τώρα ο Σαίξπηρ, ο οποίος μας ξεκλειδώνει την πίσω πόρτα του παλατιού της βασίλισσας Άννας.
Τελευταία της δυναστείας των Στιούαρτ, η Άννα ανέβηκε στο βρετανικό θρόνο το 1702, αλλά η εξαιρετικά φιλάσθενη φύση της και η άσχημη ψυχολογική της κατάσταση (κανένα από τα 17 παιδιά που γέννησε δεν έζησε πάνω από 11 χρόνια) την περιόρισαν σε διακοσμητικό ως προς τις κρατικές υποθέσεις ρόλο, με την πιστή σύμβουλό της Λαίδη Σάρα Τσέρτσιλ να κυβερνά ουσιαστικά την αυτοκρατορία.
Ένα κλειστό περιβάλλον με δικούς του κώδικες, μια πολυεπίπεδη μάχη εξουσίας και μια πορεία (ηλικιακής, ψυχολογικής, σεξουαλικής) ενηλικίωσης με βαρύ τίμημα. Ο λανθιμικός κόσμος, συνδεδεμένος άμεσα με το κατασκευασμένο θέαμα και τις πολλαπλές έννοιες του «ρόλου» (ως προσποίηση), μας καλωσορίζει σε μια ακόμα διασκεδαστικά πικρή παράστασή του, αυτή τη φορά με ντεκόρ και κοστούμια εποχής. Κάποιοι κινηματογραφικοί κώδικες αλλάζουν λοιπόν, αλλά το μαύρο χιούμορ, η διακριτική εισβολή του παράδοξου και η αφηγηματική πρωτοτυπία δημιουργούν αυτό το αλλόκοτο, μα τόσο χαρακτηριστικό κλίμα κωμωδίας και δράματος, ελαφρότητας και ανησυχίας, οικειότητας και σουρεαλισμού που χαρακτηρίζει όλες τις ταινίες του Έλληνα δημιουργού.
Η αποδιάρθρωση της τυπικής ιστορικής βιογραφίας που επιχειρεί εδώ ο Λάνθιμος αφορά σε πολλά επίπεδα και μια σύγκριση με την πρόσφατη «Μαίρη, η Βασίλισσα της Σκοτίας» είναι αποκαλυπτική. Από τα αναχρονιστικά κοστούμια έως τη σύγχρονη γλώσσα και την αντισυμβατική συμπεριφορά του αυλικού μπουλουκιού, για όσα στοιχεία μας υπενθυμίζουν πως βρισκόμαστε στις αρχές του 18ου αιώνα, υπάρχουν άλλα τόσα που κλείνουν το μάτι στην (πιστή) ανα-παράσταση εποχής, ενισχύοντας την αλληγορική διάσταση των τεκταινομένων. Οργανωμένα σαν θέαμα, όλα όσα συμβαίνουν μπροστά στα μάτια μας, και δη οι «σημαντικότατες» πολιτικές αποφάσεις, αποκτούν μια φαιδρή, μάταιη διάσταση, ενώ αντίθετα, μέσα από τις αστείες και θεατρινίστικες αντιδράσεις των πρωταγωνιστών του όλου θιάσου αναδεικνύεται μια βαθιά μοναξιά και μια υπαρξιακή πλήξη.
Μ. Βρετανία, Ιρλανδία, ΗΠΑ. 2018. Διάρκεια: 119΄ Διανομή: ODEON.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου